Dzień Ojca

Taka to właśnie karteczka powędrowała do Najwspanialszego Tatusia na Świecie, w dniu święta wszystkich tatusiów. Strasznie żałuję, że nie mogłam go uściskać z tej okazji (i bez okazji też), ale z Wrocławia do Gdańska daleka droga. W ogóle widujemy się bardzo rzadko, jako że w domu bywam w porywie dwa razy w roku: w jakieś święta i w wakacje. Bilety są straszliwie drogie, droga daleka. Tęsknię jak nie wiem, zwłaszcza że był zawsze jedną z dwóch najważniejszych osób w moim życiu i wzorem do naśladowania. Nie zmienił tego nawet ciężki dla nas okres, gdy robił to, co robił. Większość zainteresowań mam właśnie po nim. Muzyki też słuchamy podobnej. To z jego półki były moje ulubione książki, to razem kupowaliśmy mój pierwszy model samolotu, to on opowiadał mi wymyślone na poczekaniu bajki na dobranoc. To z nim chodziłam na długie spacery do parku i śladami gdańskich legend, to on huśtał mnie na łańcuchu przy pomniku żołnierzy radzieckich. Zbieraliśmy razem kasztany, które strącał z drzewa i przynosiliśmy dla mamy bukiety z jesiennych liści. To on nauczył mnie większości rzeczy, które umiem, a bez których byłoby mi bardzo ciężko. Zawsze marzyłam, żeby być taka jak on. A teraz jesteśmy tak daleko od siebie... Smutno.